Öylesine zor dönemler geçiriyoruz ki…Her şey çok karmaşık ve bir o kadar basit . Hepimizin bir fikri var ve üstelik ortak dilimiz aynı.
Her birimiz farklı bireyleriz. Her birimiz bir diğerimiz kadar kıymetli . Tüm bunların içinde bizleri var eden kendi öz benliğimiz .
Özümüzde var olan ışıklı ruhun dünyayı ve dünyamızı aydınlatmasına izin verelim . Yapabileceklerimiz kendimiz kadar kısıtlı.
Tüm bunları yazıyorum çünkü çok fazla bana gelen yazılar var. Her birini okuyorum. Herkesin yaşadığı zorluklar kadar onları nasıl yendiğini anlattığı bir hikayesi var. Kanser hastaları da bence kendi bedeniyle ve ruhuyla savaşan birer kahraman .
Ruhunu doyuracağı bir bedenin kanserden arınması için mücadele veriyor . Bedeninin de güçlü bir ruh sağlığına ihtiyacı oluyor haliyle . Peki palyaço hemşireliği ne için var ? Bedenimizle ruhsal birlikteliğimizin güçlü kalması için çabalıyor.
Çünkü moral her şey . Çoğu şey tıbbi açıdan yeterli olmasına rağmen eksik kalır . Bunu tamamlayacak şey de seratoninle katılımcı , terapötik mizahtır . Bazen bedensel bütünlük tam olur ancak psikolojik açıdan sorunlar yaşarız.
Bunun da desteklenmesi gerekir ki kişinin duygu, düşünce ve hatta fizyolojisinde olumlu bir terapötik değişim ile mizahın bilinçli ve amaçlı kullanımı fayda sağlasın. Ruhumuzun sevgiyle dolması dileğiyle .
Hepimizin hikayesi güzel olsun
