Biriyle birlikte iken tamamlanma duygusunu hiç hissettiniz mi?
Fiziksel olarak anlamayın, ruhsal bir tamamlanma.
Ruhunu besleyen, ayaklarını yerden kesen bir duygu…
O an toz pembe gözüken bir hayat.
O kadar mutlusun ki, hiç bitmeyecek sanıyorsun.
Ama bir gün bitiyor.
Ve o hiç vazgeçemez benden dediğin kadın senden bir gecede vazgeçiyor.
Bazen hayat bir ömür istediğimiz bir şeyi bir anda verir.
Ama unutmayın bazen de hiç bitmeyecek şeyleri bir gecede de elimizden alıverir.
*
*
Sevgili Odak okuyucularım…
Sizlere bir arkadaşım üzerinden durum değerlendirmesi yapmak istiyorum.
Uzun bir birliktelik...
Ayrılığın ardından görüşmek istemese de kendine yenik düşen kız bir zamanlar hayatının merkezi zannettiği kişiyi arar…
“Ne olursa olsun gelir yaşanmışlıkların hatırı var” diye düşünmüş.
Ama çocuk neyin var bile demeden... İncitmiş sadece.
İşte kız o gece anlamış, “Ben onda ne kadarım, o bende ne kadardı”
O an itibari ile düşünmeye başlamış.
“Ben bu adamı mı sevdim?”
“Bu adam için mi zamanımdan, hayatımdan verdim?”
İşte o gece o kız için bambaşka bir hayat başlamış.
Sonunda sadece kendini sevmeyi, kendine yetebilmeyi ve artık bir sevda uğruna kendinden vazgeçmemeye ant içmiş.
Yeni bir sayfada yeni bir benlikle yepyeni bir dünya kurmuş kendine.
İşte o zaman fark etmiş hayatı kendisi için yaşaması gerektiğini.
Hayat bu olsa gerek, bazı gerçekler bazı insanların dönüm noktası olabiliyor.
