Aynaların arkasına sakanmış suretimin mahzun yüzü,
Bütün kırılmış hayallerimin nihayetinde bir de adın kalmadı geriye,
Ve say ki ben hiç ağlamadım.
Hiç aşka tutmadım yüreğimi,
Cümlelerim özgür ama yeter özlemi anma artık.
Geceleri koynuma almadım yaptığın ihaneti.
Ve say ki,
Hiç dokunmadı söylediğim şarkılar saçlarına,
Görmeye mevsim saydığım gözlerine bakmadım.
Ve hiç geçmedi yağan yağmurun kokusu,
Yerin derinliklerinde yeşerdi narin sevdam.
İşte o zaman bir başka oldu bu şehir.
Mazi tuttum ayrılıklara,
Ancak sen yine de say ki,
Yüreğin hiç hak etmedi benim sevgimi.
