El insaf…
Bugünkü köşe yazımda acı ama gerçek bir olayı okuyucularım ile paylaşmak istedim aslında
Belki bütün toplum olarak ders çıkarabiliriz diye düşünüyorum…
Yazımın ardından fotoğraflara bakınca ne anlatmak istediğimi ve bana hak vereceğinizi ümit ediyorum
Geçenlerde Afyonkarahisar Devlet Hastanesindeydim…
İşlerimi bitirdim tam kapıdan çıkacağım siyah renkli bir araç bin bir güçlükle aracını tamda hastanenin giriş kapısının önüne park etmeye çalışıyor…
İlk önce tekerlekli sandalye kullanıcıları, yürüme zorluğu yaşayan yaşlılar, bebek arabası kullanan yayalar ve görme engellilerin de kullandığı rampanın önüne park etmez herhalde diye düşünürken, ısrarlı bir şekilde aracını rampanın önüne park etmeye çalışıyor
Nitekim aracını park etti…
Gazetecilik refleksi işte
Hemen telefonu çıkarıp fotoğrafını çektim…
Tam bu sırada hastane kapısından tekerlekli sandalyeye bindirilmiş elinde bastonu ile yaşlı bir amca çıktı yakınıyla birlikte
Önce sağına soluna baktı tekerlekli sandalye ile ineceği yer, otomobil tarafından kapalı
Hemen oturduğu yerden kalkarak zorluklarla kendisini bekleyen araca doğru yürüyerek gitti…
Şimdi aracını park eden arkadaşa soruyorum o yaşlı amcanın yerinde sen olsaydın ne düşünürdün ve nasıl bir tepki verirdin merak ediyorum.
O rampalar oraya niçin konuluyor?
Bilmiyorsan öğren, artık günümüz teknoloji çağı, internet denilen bir şey var…
Eğer biliyorsan ben bu rampanın önüne aracı park ettim ama buradan nasıl geçecekler diye…
Benden söylemesi senden uygulaması böyle yapmaya devam edersen kulakların çınlamaya devam eder haberin olsun diyerek sadece el insaf diyorum, başka bir şey yazamıyorum…
O anda çektiğim fotoğrafları da bugünkü köşe yazımda kullanıyorum…
Hazır böyle bir yazı yazmışken araçlarını engelli rampalarına park eden sürücüleri biraz daha duyarlı olmaya davet ediyorum.
