TASVİR-İ MAHALLE

TASVİR-İ MAHALLE

 

Beş altı yıl kadar önceydi Bünyamin! Yine bir bayram sabahıydı. Bayram namazını kılıp babaevine geldiğimizde neredeyse bir küçük teras kadar büyük olan balkonumuza oturduğumuzda çocukluğumuzu yaşadığımız mahalleye zihinsel bir bakışla göz atmıştım.

 

Bizim mahalle Bolvadin’in en eski mahallelerinden olan Emrullah Mahallesi’ydi. Sokağımızın adı da sokağın sonunda çeşme olduğu için “Kırçeşme” adını taşıyordu.

 

Kırçeşme bizim çocukluğumuzda mahallenin en hareketli, en sesli kısmıydı. Hemen herkes günde bir kez falan çeşmeye uğrar, buz gibi suyundan içerdi. Bazı küçük çocuklar çeşmenin hatılına giriverirler, üstlerini başlarını analarının kızacağını bile bile ıslatırlardı. Halılar, kilimler yıkanır, yünler hatıla basılırdı. Sonra da yanındaki çimento ile kaplanmış alanda da kurutulurdu yıkananlar.

 

Ben de çocukluğumda küçük bir oyuncak gemiye motor takıp yüzdürdüğümü hatırlarım. Geminin batmaması için küçük balonlarla dengede tutmaya çalışırdım.

 

Balkona oturduğumuzda bizim sokağı tasvir eden bir kaç cümle yazayım istemiştim. Bizim sokağın girişinden başlamış o bayrama erişemeyenler de gözümün önüne gelmişti yazarken. Duygulanmıştım sabah sabah. Dünyaya gelen herkes er ya da geç gidecekti. Hiç kimse için yaşlılık ve ölümün istisnası yoktu. Bizim mahalleden bile daha geçen bayram camide beraber saf tutuğumuz yaşlı büyüklerimizden bazıları ebedî aleme irtihal etmişti işte.

 

O bayram sabahı yazmış olduğum yazıyı güncellliğini kaybetmesin diye aşağıya aynen aktardım. Umarım sen de bir bayram sabahı kendi mahallene ibretle bir göz gezdirirsin. Şimdi seni bizim mahallenin tasviriyle başbaşa bırakayım.